Podmiejski dom zlokalizowany w dzielnicy będącej przed wojną letniskowym zapleczem Warszawy. Obszar charakteryzuje się starannie zaplanowaną willową zabudową oraz intensywną wysoką zielenią. Projekt nawiązuje wyrazem architektonicznym do modernistycznych domów z lat dwudziestych i trzydziestych, z których wiele stoi do dziś.
Dom łączy w sobie dwa niezależne mieszkania i wspólną komunikację oraz pomieszczenia gospodarcze. Racjonalny i pragmatyczny układ wnętrz znajduje odwzorowanie w niemal pozbawionych detalu elewacjach, komponowanych wyłącznie poprzez duże otwarcia. Każde z mieszkań ma okna zwrócone w odrębne części otaczającego ogrodu tak, aby zapewnić domownikom prywatność i komfort ale jednocześnie zachować spójność zagospodarowania terenu, bez konieczności jego dzielenia. Dolne mieszkanie poprzez duży taras otwiera się na tylną część ogrodu, natomiast górne jest zwrócone w stronę frontową. Na dachu znajduje się taras dostępny dla mieszkańców górnej kondygnacji.
